In mijn coaching/training ga ik uit van de Ritual Coachmethode. Onze hersenen werken op basis van vier dimensies: een fysiek-, een mentaal-, een emotioneel- en een spiritueel deel. Ieder van ons heeft vaak een voorkeurdimensie: de één is meer een denker (mentaal), de ander meer een voeler (emotioneel) en weer een ander werkt graag met het lijf (fysiek). De vierde dimensie, het spirituele, is de dimensie die de delen met elkaar verbindt.
Dit maakt ieder mens uniek en vraagt van de begeleider een werkwijze die op alle 4 de dimensies een ingang kent. Tijdens mijn coaching en begeleiding pas ik deze toe. Door echt in de ontmoeting te gaan ontstaat een aanpak die past. Altijd maatwerk, individueel of in een groep, al naar gelang de vraag. Er kan in ons niets helen als ons brein zich niet kan overgeven, het op de een of andere manier begrijpt.
Dit vraagt om continue feedback en check: is iemand helemaal aanwezig, in de ervaring of is er iets dat je tegenhoudt? Dan passen we het tempo of de methode aan. Of geef ik uitleg over de theorie waarom je iets ervaart. Zó met mensen werken dat de coachee weer kan gaan stromen in zijn of haar leven, dat is de kern van wat ik doe.
Bij verlies, eender welk verlies is iemands hart het meest puur en kwetsbaar. Zo dicht bij de ander komen en waar mogelijk iets waardevols toevoegen is voor mij iedere keer een geschenk dat me in iedere contact beroert.
Ik heb een verliesverleden. Mijn oudste zoon ben ik verloren in een busongeval in Sierre waardoor mijn verdriet en angst mijn leven gingen overheersen. Ik wilde geen slachtoffer zijn van mijn levensweg en opnieuw geluk vinden. Dit bleek voor mij de beste manier om het verlies in mijn leven te integreren. Tegelijkertijd ging ik mijn kwetsbaarheid beschermen door mijn hart af te sluiten uit angst dat ik opnieuw pijn zou ervaren. Dit zorgde voor disbalans van mezelf en mijn leven. Een aantal jaren ben ik op zoek geweest naar de kern van mijn angst en verdriet. Rouw en verlies begrijpen, studeren hoe dit werkt en vooral mezelf begrijpen, om mijn geluk terug te vinden. Onderweg realiseerde ik me dat mijn kwetsbaarheid mijn kracht is en dat ik hier iets mee moest doen. Dit betekende dat ik van werk veranderde. Waar ik vroeger HR-manager was in een grote onderwijsorganisatie, ben ik nu rouwdeskundige, ritueel begeleider en sociaal projectbegeleider in een maatwerkbedrijf.
Ik heb de schaamte, het verdriet, het schuldgevoel en de boosheid toegelaten, om weer vertrouwen in het leven te hebben en vrij te zijn. Mijn littekens zijn toegedekt en natuurlijk schrijnen ze nog regelmatig. Dat is lastig, maar ik herken ze en weet wat ik ermee kan waardoor ze me ook leiden in het meedragen van mijn verlies doorheen mijn leven.
Onmacht, schuldgevoel, verdriet, niet geuite boosheid. Wat kon ik daarmee en wat heeft het me gebracht? Ik heb daar inmiddels een hele weg in afgelegd. Alle werk- en levenservaringen en kwetsbaarheid helpen mij in mijn werk als rouwcoach.
